Zasada Coriolisa opisuje siłę (tzw. siłę Coriolisa), która jest generowana, gdy ciała lub płyny poruszają się w obracających się układach odniesienia, jeśli ich ruch odbywa się pod kątem (nie równolegle) do osi obrotu. Siła Coriolisa jest proporcjonalna do prędkości kątowej obracającego się układu odniesienia oraz prędkości i masy ciała lub płynu. Umożliwia to na przykład pomiar objętościowego przepływu gazu.
W miernikach Coriolisa siłowniki wprawiają w drgania kolanko rury. Podstawą tego kolanka jest jego oś obrotu, a jego oscylujące nogi wykonują ruch po okręgu. Ruchy te są powodowane przez przepływ gazu i mogą być mierzone, co umożliwia pomiar przepływu objętościowego gazu. Odbywa się to za pomocą czujników zamontowanych po stronie wlotowej i wylotowej układu oscylacyjnego. Mierzą one różnicę między różnymi siłami Coriolisa, gdy gaz wpływa i wypływa. Wolumetr gazowy z tą zasadą działania może być również używany w strefach zagrożonych wybuchem i może być używany do pomiarów płynącego gazu w rurach.
Na koniec należy zauważyć, że istnieją inne zasady techniczne, dzięki którym przepływomierz gazowy może mierzyć objętość gazu. Zasadniczo wybór konstrukcji zależy od obszaru zastosowania.