W ciągu ostatnich 20 lat gazomierze ultradźwiękowe stały coraz częściej wybieranym przyrządem pomiarowym do pomiaru objętości gazu w ramach "custody transfer". Technologia ta zyskuje szeroką popularność wśród firm zajmujących się transportem gazu dzięki wysokiej dokładności pomiaru, powtarzalności, szerokiemu zakresowi pomiarowemu i niskim kosztom konserwacji.
Gazomierze ultradźwiękowe korzystają z wytrzymałych czujników, które generują powtarzalne impulsy (o tej samej amplitudzie i częstotliwości). Zawierają one również sprawną elektronikę, wraz z precyzyjnym zegarem detekcji, częstotliwości i czasu nadawania/odbioru impulsów ultradźwiękowych w danej jednostce czasu. Konfiguracja czujnika i elektroniki miernika umożliwia dużą szybkość transmisji impulsów. Pomiar czasu przekazywanego sygnału między czujnikami zapewnia z dużą szybkością wyznaczanie prędkości przepływu gazu, dzięki czemu precyzyjne odczyty mogą być rejestrowane co sekundę.
Najważniejszym osiągnięciem technologii ultradźwiękowej w ostatnich latach był miernik wielościeżkowy, który określa średnią składowych prędkości osiowej w przekroju zamkniętej rury. Konstrukcja i działanie gazomierzy ultradźwiękowych są określone w normach międzynarodowych, np. ISO 17089 i AGA 9. Gazomierze ultradźwiękowe są technologią wybieraną do pomiaru przesyłanego gazu i są zatwierdzone przez MID, Measurement Canada i inne krajowe organy zatwierdzające.